Aangezien mijn blog nog steeds niet werkt zoals het hoort, heb ik besloten OPNIEUW te beginnen. Liever niet, maar ach…..ik ben niet zo bang voor veranderingen 😉
Ik hoop dat jullie mijn nieuwe weblog weer met veel plezier volgen:
http://jackyvanderven.blogspot.com/
Bye Bye
Weblog.nl is verhuisd! Lang niet kunnen schrijven en nu eindelijk weer online. Maar…..alles ligt overhoop en het ziet er naar uit dat ik geen foto’s meer kan plaatsen want ik zit over mijn quota. Dat heb je als je al 5 jaar schrijft: dan gebruik je een paar MB ja! Ik baal dus stevig. Zeker omdat ik natuurlijk veel te vertellen heb over onze trip naar Nederland.
Het was wel even hard werken, maar we zijn weer redelijk op orde. Morgen het oude huis nog poetsen en hier uiteraard nog wat kastjes enzo in elkaar zetten. Ik ben er moe van zeg!
Omdat we de meeste spullen die we kunnen inpakken al in dozen hebben en we er even uit wilden zijn we zaterdag naar de rodeo in Longview geweest en vandaag naar de Kananaskis gereden. Zonder de kids; Bas was een weekendje kamperen en Jules….die vindt het stom om met pa en ma op pad te gaan.
Woensdag krijgen we de sleutel van onze nieuwe huis. We gaan waarschijnlijk zaterdag helemaal over. Eerst schoonmaken en vast dozen en zooi verhuizen. Voor de grote spullen hebben we een verhuisbedrijf ingehuurd. We gaan nog niets verven of opknappen. Eerst maar eens alles op zijn plek zien te krijgen en dan al weer snel koffers gaan pakken voor onze trip naar Nederland.
We hebben altijd gezegd dat dit niet ons laatste huis zou zijn. De locatie is niet fantastisch (er loopt een weg achter ons huis) en het is aan de kleine kant met 4 (soort van) volwassenen.
Ik zag een maand of 2 geleden een huis hier in Okotoks bij een directe collega te koop staan en bedacht dat ik dat erg mooi vond. Maar we waren helemaal nog niet bezig met verhuizen en probeerde het uit mijn hoofd te zetten. Eigenlijk hoopte ik dat het snel zou verkopen, dat was het 'probleem' opgelost.
Richard en ik zijn een keer binnen gaan kijken (dat is makkelijk als je zelf realtor bent) en we zagen allebei voldoende mogelijkheden.
Maar we moesten in ons eigen huis nog het een en ander doen voordat het in de verkoop zou kunnen. We besloten daar in ieder geval vast aan te beginnen. Een verfje hier, een reparatie daar.
En het bleef kriebelen………
Twee weken terug belt een (andere) directe collega die vertelde dat ie een mogelijke koper had voor ons huis. Of we wilden verkopen? Om een lang verhaal een beetje korter te maken: wij gaan over 2 weken verhuizen!
Er moet best het een en ander gebeuren: de vloerbedekking is ouderwets groen, de muren poep bruin, de keuken kan een verfje gebruiken, de badkamers ook……etc etc. Maar de ligging is prachtig: aan een groot park. Het huis is veel ruimer, de garage is veel groter, en de veranda is waar ik verliefd op werd. Door de veel gunstigere hypotheek rente betalen we dezelfe maandlasten als in dit huis. Geen moeilijke keus dus 🙂
Mam, heel hartelijk gefeliciteerd met je 75ste verjaardag!
HEEL HARTELIJK GEFELICITEERD MET JE 75STE VERJAARDAG PAP!
Vorig jaar Bas en nu mocht Jules naar Edmonton om mee te doen aan de Skills Competition. Dit ging om de provinciale competitie, degene die daar goud winnen gaan door naar de nationale en de volgende stap is World Competition. Allerlei (toekomstige) vaklui strijden voor een medaille. Maar waar het vooral om gaat is het meedoen, de hele sfeer. Ze vertrokken dinsdag rond de middag en de opening ceremonie was ‘s avonds. Daarna 2 dagen van hard werken (nou ja, ook de nodige ontspanning hoor) en donderdagavond de prijsuitreiking. Het is echt een groots evenement dat al voor de 19de keer gehouden werd. Jules had de taak een 3D tekening te maken met Inventor. Hij was helemaal geconcenteerd. Helaas geen prijs voor hem, hij hoopt volgend jaar weer mee te doen. Het was zeker een erg leuke ervaring (ook voor ons)!
Ook in Canada wordt MOEDERDAG gevierd. Vergelijkbaar met Nederland denk ik. Ik vind het moeilijk dit jaar, want mijn moeder is ver weg. Mijn moeder is ziek, ze lijdt aan dementie. Dat komt niet van de ene dag op de andere, dat is een heel proces. Maar het gaat hard nu en het is gewoon klote (sorry) om dat op een afstand te ervaren. Ik kan niet echt meer met haar telefoneren, ze geeft de telefoon na 2 minuten weer aan mijn vader. Ze doet bijna niets meer: niet koken, geen boodschappen……. Ze slaapt veel, en als ze uit bed is zit ze in haar stoel. Mijn moeder, mijn altijd zo sterke en actieve moeder. Mijn vader heeft al haar taken overgenomen, nooit gedacht dat ik het met hem over ‘het huishouden doen’ zou hebben. Het is heel moeilijk en zwaar voor mijn vader. Niet dat huishouden, dat lukt hem wel. Het niet echt contact met haar hebben, niet meer samen kunnen overleggen, geen dingen samen plannen…..het is zo hard.
Echt gaan wandelen lukt niet meer, daarom hebben ze nu een rolstoel voor haar aangeschaft. Ik kan maar niet aan dat beeld in mijn hoofd wennen. Maar het is wel goed, want dan gaan ze er in ieder geval met zijn tweeen op uit.
Ze hopen de komende zomer regelmatig te gaan kamperen. Mijn vader heeft hun caravan op een camping in de buurt gezet. Oostenrijk zit er niet meer in dus (na bijna 30 jaar).
Het goede nieuws is dat wij komende zomer ook 2 weken naar diezelfde camping gaan. Wij komen naar Nederland! Mijn ouders zijn in september 50 jaar getrouwd en dat gaan we vieren.
Ietsjes vroeger dus, want september gaat niet lukken ivm school van de kids enzo.
We hebben er alle vier veel zin in!
FIJNE MOEDERDAG ALLEMAAL!
Canada here we are - Part 1 